Bericht van de Kerkenraad Als ik dit schrijf is de derde, laatste en duurste fase van de reparatie van het orgel in volle gang. U heeft ongetwijfeld de gapende gaten boven gezien en de netjes opgestapelde orgelpijpen in het voorgedeelte van de kerk. Alle conducten (luchtpijpjes) in het middengedeelte zijn verwijderd en zorgvuldig gemerkt naar de orgelbouwer afgevoerd om daar te worden vervangen. Als u dit leest is deze grote ingreep hopelijk achter de rug en kunnen we weer tot in lengte van jaren het orgel probleemloos gebruiken. Het nieuwe jaar 2023 is inmiddels al weer enige maanden oud en we herinneren ons nog de borrel met hapjes op de eerste zondag 8 januari, waar Hans Bas Val voorging. Sindsdien hebben we een aantal mooie diensten gehad met diverse aansprekende voorgangers, waarover u iedere week een e-mail ontvangt van Bob van der Meulen. Op 12 maart heeft de cantorij weer aan de dienst meegewerkt. Voorganger was ds. Gert Landman, bekend van zijn medewerking als dichter, vertaler en/of componist aan een aantal liederen in het liedboek. Helaas heeft de Kerkenraad bericht ontvangen van Henny Blom, dat hij wil stoppen met de cantorij. In de dienst van 7 mei zal de cantorij voor het laatst haar medewerking aan de dienst verlenen en zal feestelijk afscheid worden genomen van de cantorij. Inmiddels heeft ook de aswoensdagviering op 22 februari plaatsgevonden. Dit begin van de lijdenstijd of 40-dagentijd werd met het aanbrengen van het askruisje verzorgd door Dirk Ophoff en Elly Teunissen. Altijd weer een bijzondere ervaring, dat dit in onze kerk op deze manier wordt vormgegeven. De altaartafel is sindsdien met paars gedekt. Al een aantal weken worden er nu vespers gehouden in de kerk met als thema “diepgaande verandering”. Deze vespers worden georganiseerd door een werkgroep vanuit de gezamenlijke PKN-kerken in Gorcum en monden uit in de Goede Week voor Pasen. Een mooie manier om naar Pasen toe te leven. In de Kerkenraadsvergadering van 13 februari, dit keer bij Bert Walhain thuis, zijn weer allerlei lopende zaken langsgekomen. Binnen Luthers Nederland wordt gewerkt aan een Toekomstvisie Duurzaam Luthers in NL en ook in onze eigen kleine gemeente wordt door een Commissie Toekomst gebrainstormd over het meer zichtbaar en vindbaar maken van de Lutherse kerk in Gorcum. Vooralsnog lijkt haalbaar de kerk met enige regelmaat open te stellen op de zaterdagmiddag voor vrije inloop. Als u hieraan mee wilt werken kunt u zich melden bij Henny Smit. Ook proberen we aan te sluiten bij binnenstad activiteiten, zoals Open Monumentendag. Inmiddels zijn er ook plannen de kerk open te stellen voor bezoekers, die via een cruiseschip onze mooie vestingstad aandoen. Ook onze, door Nico Blom georganiseerde orgelconcertjes in augustus, kunnen in dit verband genoemd worden. Wat betreft de verwarming in de kerk lijkt het gelukkig mee te vallen wat de kou betreft. Op dit moment is nog niet duidelijk wat het ons extra gaat kosten. Wij hopen er met de bijdragen van ons allen uit te komen. Namens de Kerkenraad, Henny Smit Uit de gemeente Zondag 5 maart 2023. Het is zondag Reminiscere (Latijn voor ‘Gedenk uw barmhartigheden’). Na een weekje voorjaarsvakantie ga ik uitgerust op weg naar de kerkdienst in onze Lutherse Schuilkerk aan de Langendijk 72 in Gorinchem. Vandaag gaat ds. Rachelle van Andel uit Amsterdam voor het eerst in deze kerk voor. Zij is een 31- jarige predikante en is sinds oktober 2022 verbonden aan de remonstrantse/vrijzinnige christelijke geloofs-gemeenschap Vrijburg in Amsterdam. Daarvoor werkte zij als studentenpastor in Maastricht en Eindhoven. Rachelle studeerde onder andere wijsbegeerte in Antwerpen en remonstrantse theologie in Amsterdam. Het is een bewolkte regenachtige zondag. Toch heeft een kleine dertigtal mensen de weg naar de intieme Lutherse schuilkerk gevonden. Het orgel is deze zondag niet bespeelbaar omdat de door loodcorrosie aangetaste orgelpijpen worden gerestaureerd. Deze zondag speelt Nico Blom dan ook op de piano. Zijn pianospel is ingetogen maar sprankelend. Hij raakt mij met zijn verzorgde manier van muziek maken. We zingen psalm 25 en lied 970, Vlammen zijn er vele, als geloofsbelijdenis. Wat een prachtig lied is dit. Mooi dat je met dit soort teksten je geloof kunt belijden. De preek van Rachelle is verhalend. Daar houd ik erg van. Het is boeiend, bemoedigend en hoopvol. Zij vertelt over de Zuid- Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu. Hij was verantwoordelijk voor een kleine parochie in Soweto. Veel van zijn vrouwelijke parochianen met Afrikaanse roots doen huishoudelijk werk. Wat opvalt is dat zij door hun witte werkgevers niet eens bij hun naam worden aangesproken. Hij geeft de gelovigen advies. ‘Als mensen je vragen, wie ben je, antwoord dan: Ik? Ik ben een godsdrager. Ik ben geschapen naar het beeld van God’. Deze boodschap zorgt voor een gedaanteverandering bij de vrouwen. Want als de oudere vrouwen de kerk verlaten, lijkt het erop alsof ze zich in de zevende hemel bevinden, ze zijn ongelooflijk blij. Ze hebben hun ruggen recht. Ze stralen zelfvertrouwen uit. Zo kunnen wij ook in de wereld staan. Wij zijn allen godsdragers en geschapen naar Gods beeld. ‘Blijf daaraan denken en blijf wakker. Wakker in ons eigen leven. Je hoeft je niet te verstoppen. Het is de stem van God die ons oproept om naar Hem te luisteren, om op weg te gaan als vrije mensen’. In een reactie op deze woorden schreef iemand ‘vaak voel ik me geen godsdrager. Voel ik juist een behoorlijk barrière tussen mij en God. Heel vaak onbewust, uit angst om afgewezen te worden, is het soms ook doodeng om jezelf te laten zien. Bouw ik een muur om me heen, maak ik me kleiner, onzichtbaar, doe ik alsof ik in slaap val, waarbij ik wacht totdat iemand me zegt: ik zie je hoor, graag zelfs, kom maar, kom maar tevoorschijn’. Rachelle van Andel nodigt ons uit om ons niet te verstoppen. We worden uitgenodigd om ten volle te leven en te worden zoals God ons bedoeld heeft. Want op het moment dat we dat doen, ontstaat er vrijheid voor het aangaan van de ingewikkelde dans die leven heet. ‘Weet dat God je draagt en vasthoudt en troost, ook als we zelf vallen’. De preek eindigt met een oude vrouw die het kerkje in Soweto verlaat. Ze steekt haar hand naar mij uit. De handdruk is stevig en vol levenskracht. Ze nodigt mij uit om met haar mee te gaan. Ze zegt: ‘ik ben een godsdrager. Wie ben jij?’ Ik antwoord: “ik ren vaak veel te hard en dan laat ik God per ongeluk uit mijn handen glijden. Maar ik doe mijn best’. Ze zegt: ‘recht je rug en ga weer op weg als een godsdrager. Probeer mensen om je heen in het licht te zetten. Blijf wakker, blijf luisteren. Gedenk onze Levende Heer’. Prachtige woorden. Ik ben overdonderd en bemoedigd. Ik weet dat ik na deze woorden gemakkelijker mijn weg kan vervolgen. Fijn dat er nu na de preek een moment van stilte is. Daarna is er een muzikaal intermezzo op de piano. Nico Blom speelt virtuoos Praeludium in C-dur uit het Wohltemperierte Klavier van J.S. Bach. Een prachtig muziekstuk. Heel bijzonder. Ik luister met gesloten ogen naar de muziek. Als slotlied zingen we lied 849, Zoek de wegen van de wijsheid. Mooie melodie en prachtige tekst. Het lied eindigt met de woorden: ‘Vorm ons tot jouw volk, bevrijd ons, om de aarde en om God’. Dat spreekt mij erg aan. Ik ben blij dat ik vandaag in de kerk was. Het was voor mij een zeer inspirerende kerkdienst! Bob van der Meulen